Emotionele stijl

Op de momenten dat je deze stijl hanteert, geef je antwoord op je levend verlies

Het gaat dan bijvoorbeeld om: verlies van tijd en geld, van zorgeloosheid, van perspectief – door je verlies toe te laten met alle daarbij horende pijnlijke en helpende gevoelens, gedachten en activiteiten. Het toelaten van je gevoel helpt om te merken dat je onvoorwaardelijk van je kind houdt, om opgekropte gevoelens te ontladen en daarmee ruimte te geven aan de probleemoplossende stijl.

De probleemoplossende stijl en de emotionele stijl horen dus bij elkaar. De ene keer ben je meer gericht op het regelen en zorgen terwijl je een andere keer ‘door je hoeven zakt’. Dan voel je je somber of gefrustreerd door bijvoorbeeld de regelgeving van de zorgverzekeraar. Zolang beide stijlen elkaar afwisselen, gaat het goed. Maar, als slechts één stijl overheerst, ligt het gevaar van een burn-out of depressie op de loer.

Vragenlijst emotionele stijl

Achter iedere zin van onderstaande lijst kun je aangeven hoe vaak je op de beschreven manier reageert. Zet in de kolom achter de vraag het door jou gekozen cijfer (1 voor zelden of nooit, 2 voor soms, 3 voor vaak en 4 voor zeer vaak). Er zijn geen goede of foute antwoorden. Onderaan wordt de totaalscore getoond.

Nu ik weet dat mijn kind levenslang intensieve(re) zorg nodig zal hebben: Zelden of nooit Soms Vaak Zeer vaak
laat ik mijn gevoelens over het verlies van zorgeloosheid niet toe
kan ik het de beperking/ziekte van mijn kind moeilijk aanvaarden
voel ik een sterk verlangen naar een kind zonder beperking/ziekte
is het moeilijk om extra tijd voor/met mijn kind vrij te maken
ben ik verdrietig over het feit dat mijn kind geen ‘normaal’ perspectief heeft
sluit ik mij steeds meer in huis op
voel ik mij passief en niet in staat om extra zorg te geven
vind ik het leven met mijn zorgkind zwaar
vermijd ik het om na te denken over de toekomst
voel ik mij dikwijls in de familie buitengesloten
voel ik mij opstandig dat ik een zorgkind heb
zoek ik contacten waar ik kan uithuilen
Totaalscore: